دوست خوبم: به من تکیه کن! من تمام هستی ام را دامنی می کنم تا تو سرت را بر ان بنهی! تمام روحم را اغوشی می سازم تا تو در ان از هراس بیاسایی! تمام نیرویی را که در دوست داشتن دارم دستی می کنم تا چهره ات را نوازش کند ! تمام بودن خود را  زانویی می کنم تا بر ان به خواب روی!خود را تمام خود را به تو می سپارم تا هر گونه بخواهی باشم

محبت ارام و پاکی که میان دو دوست پس از شست و شوی غباری که بر دل هایشان نشسته بوده است تندتر و سوزنده تر است

گوش به نجوای خاموش چشم های هم داده بودیم و در سیمای یک دیگر لحظه به لحظه می خواندیم و می دیدیم که یکدیگر را می بخشیم

مگر غرورها را برای ان نمی پرورانیم تا بر سر راه مسافری که چشم به راه امدنش هستیم قربانی کنیم؟                                                                                 پس غرور چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

از اینکه اینقدر نسبت به وب من اظهار لطف می کنید ممنونم از نظرات سراسر لطف شما سپاسگزارم

راستی که دوست داشتن چقدر سخت است !!!                                هر کسی چه قدرنیاز دارد که به تنها کسش بگوید که انچه در دلم از تو احساس می کنم چیست؟

من از ابر خوشم نمی اید از باران خوشم می اید از جستن های شتابان فواره خوشم نمی اید از ان هنگام که قامتش را برای بازگشتن خم می کند خوشم می اید

صمیمانه ترین نامه ها نامه ها یی است که به هیچکس می نویسیم

این که چقدر از انروزها گذشته یا اینکه چقدر عوض شده ای یا اینکه هر کدام کجای دنیا افتاده ایم اصلا مهم نیست! باران که ببارد هر وقتی که می خواهد باشد دلم هوای تو را می کند!!!!

دور بودن پایان عشق نیست لطیف ترین غم دنیاست

پرسید کدام راه نزدیکتر است؟ گفتم به کجا؟ گفت به خلوتگه دوست گفتم که مگر فاصله ای  می بینی بین دل و ان کس که دلت منزل اوست !!!

در عمق ارزوی من است که در قلب تو خانه ای داشته باشم حتی به مساحت یک یاد...